My first meme.
Monday, November 14, 2011
Wednesday, October 26, 2011
RA.One - हाG.One
When someone mentions 'dream project' in movie parlance only one movie used to come to mind few years back - Mera Naam Joker. Despite being a really good movie, it was a huge flop at the box office and showman Raj Kapoor didn't really recover from it. Nowadays when you mention 'dream project' instantly one name comes to mind - RA.One. SRK was doing everything possible to promote this movie. From countless appearances on every talk show he could find to shaking a leg at every event to the tunes from the movie. There's only one thing he forgot to do - to actually make a good movie.
I was looking forward to this movie. There is no doubt SRK poured in a hell lot of money in this project. I was hoping he must have made sure the money is going in the right place. Apparently, they wasted it all on special effects. The effects that were not really needed in the movie. If they had hired some brilliant writers to re-write the script, it would've made the movie a lot better and would've cost a fraction of it.
They're promoting this movie as a family entertainment but you shouldn't bring your kids to the movie unless you are OK with them asking you a question later "Dad, what's a condom." I should give you some context here. There are couple of places where they've made this condom joke and it's not even funny. They're just trying to get some cheap laughs. The worst part about that joke it that they made a 10 year old kid say the word condom!(Twice!)
It's just not that one inappropriate joke that worries me. The choreographer of the song 'Criminal' is a total ass-philiac. He would actually make Shakti Kapoor feel better about himself when it comes to objectifying woman. If you're the only person in India who hasn't seen this song yet, allow me to familiarize you with some 'gems' from the song
There are so many asses flying around the room at the time that SRK is actually confused in the next one.
As if that wasn't enough, the director though the viewers were not getting enough of ass so he thought it would be a good idea to smother them with the mightiest ass that is out there.
Now that is some high level psychopath behavior. I wonder if someone said during the shooting "Damn, it smells like ass in here!"
I was looking forward to this movie. There is no doubt SRK poured in a hell lot of money in this project. I was hoping he must have made sure the money is going in the right place. Apparently, they wasted it all on special effects. The effects that were not really needed in the movie. If they had hired some brilliant writers to re-write the script, it would've made the movie a lot better and would've cost a fraction of it.
They're promoting this movie as a family entertainment but you shouldn't bring your kids to the movie unless you are OK with them asking you a question later "Dad, what's a condom." I should give you some context here. There are couple of places where they've made this condom joke and it's not even funny. They're just trying to get some cheap laughs. The worst part about that joke it that they made a 10 year old kid say the word condom!(Twice!)
It's just not that one inappropriate joke that worries me. The choreographer of the song 'Criminal' is a total ass-philiac. He would actually make Shakti Kapoor feel better about himself when it comes to objectifying woman. If you're the only person in India who hasn't seen this song yet, allow me to familiarize you with some 'gems' from the song
Do you see what I'm trying to say here? You don't? Then here's one more where SRK is sandwiched between two asses. (And none of them is Karan Johar!)
There are so many asses flying around the room at the time that SRK is actually confused in the next one.
As if that wasn't enough, the director though the viewers were not getting enough of ass so he thought it would be a good idea to smother them with the mightiest ass that is out there.
Now that is some high level psychopath behavior. I wonder if someone said during the shooting "Damn, it smells like ass in here!"
Saturday, October 8, 2011
तिचा बाप त्याचा बाप - अनासपुरे सगळ्यांचा बाप!
पिक्चर मध्ये पाहण्यासारख्या गोष्टी : मकरंद अनासपुरे आणि त्याची चड्डी.
पिक्चर मध्ये न पाहण्यासारख्या गोष्टी : उरलेला सगळा पिक्चर.
अनासपुरेने दाखवून दिले कि दादा कोंडके नंतर चड्डी घालावी तर त्यानेच. बाकी कोणी कॅमेऱ्यासमोर चड्डीमधे दिसला कि त्याला पोकळ बांबूचे फटके ओढायची शिक्षा व्हायला हवी. अशी घोडचूक करणाऱ्याला फक्त बांबूच्या फटक्यांनी काही होणार नाही तर त्यांच्या तोंडाला अनासपुरेच्या काळ्या चड्डीपेक्ष्या थोडे कमी काळे फासायला हवे. त्याच चड्डीच्या नाड्याने अशा माणसास उलटे लटकावून मिरचीची धुरी द्यायला हवी.यापुढे मराठी चित्रपट सृष्टीत कुणाचेही बाहू(आणि पायही) फुरफुरायला नकोत चड्डी घालण्यासाठी. चड्डीच नाव काढले कि भल्याभल्यांची पिवळी व्हायला हवी - प्यांट(कारण चड्डी तर त्यांनी घालायचा प्रश्नच येत नाही)
मकरंद अनासपुरेने फक्त ती काळी कुळकुळीत चड्डीच अजरामर नाही केली तर सोबत एक guitar पण आहे. आता guitar न वापरण्याची कुणाला ताकीद द्यायची काही एक गरज नाही. guitar चं काय घेऊन बसलात हो, चड्डीला धरा! guitar वाजवणारे आणि ते कॅमेऱ्यासमोर वाजवायचं नाटक करणारे हजार असतील, पण तीच guitar चड्डी घालून खास बीडच्या इष्टाइलने नाचायला काय उठसुठ कोणालाही जमणार आहे का? हि काय भाजी खायची गोष्ट आहे का? अशा वेळी साक्षात रजनीकांत ज्या ज्वालामुखीवर थंडीमध्ये हात शेकतो त्याच ज्वालामुखीवर पापड भाजणारा अनासपुरेच पाहिजे. येरागाबाळाचे काय काम!
Monday, October 3, 2011
Sunday, October 2, 2011
Anger Management 101
Recently I've stumbled upon a secret. A secret that will keep you happy. A secret that will help you make your life better without losing your mind. The secret that will let you express your certain emotions for your own good. The secret which is about one of the basest emotions that every human being on this planet has. Of course I'm talking about anger. Yes, that anger which has caused rift between the families. The anger which has made people part ways with their jobs for not controlling it at the right time(the right time being when boss is around). The anger which had launched blood fueds that will go on forever. Countries have been on wars with each other either for not controlling it or for expressing it at the wrong place.
To tell you the truth it's not really about controlling the anger. You shouldn't control your anger. It only makes things worse for you. What you really need to do is to learn how to express it better. Recently, I learned of this Arabic fellow. People say he is very special. A mere utterance of his name will lesson your anger. If you really want to purge yourself of that anger of yours then you must shout the name of this Arabic fellow at the top of your lungs. So prepare yourself gentlemen for being bestowed upon with a secret that has been kept from us for so many years by this cruel society.
Enough about the opening act. Let me get to the point here. Before I let you know the name, let me quickly go through its usage again. If you are angry at someone look at that person straight in the eyes and utter this Arabic fellow's name. If you are really angry at someone you can scream this name at him while giving him a middle finger. And if you are really really REALLY angry then you can shout the name with your utmost strength, at the same time you can always tear your own shirt for the dramatic effect. So brace yourselves guys, here is the Arabic name that will save us all... 'Suq Madiq'.
P.S. : You really have to say it out loud to know what it means.
To tell you the truth it's not really about controlling the anger. You shouldn't control your anger. It only makes things worse for you. What you really need to do is to learn how to express it better. Recently, I learned of this Arabic fellow. People say he is very special. A mere utterance of his name will lesson your anger. If you really want to purge yourself of that anger of yours then you must shout the name of this Arabic fellow at the top of your lungs. So prepare yourself gentlemen for being bestowed upon with a secret that has been kept from us for so many years by this cruel society.
Enough about the opening act. Let me get to the point here. Before I let you know the name, let me quickly go through its usage again. If you are angry at someone look at that person straight in the eyes and utter this Arabic fellow's name. If you are really angry at someone you can scream this name at him while giving him a middle finger. And if you are really really REALLY angry then you can shout the name with your utmost strength, at the same time you can always tear your own shirt for the dramatic effect. So brace yourselves guys, here is the Arabic name that will save us all... 'Suq Madiq'.
P.S. : You really have to say it out loud to know what it means.
Saturday, September 10, 2011
Friday, September 9, 2011
Thursday, September 8, 2011
That Girl In Yellow Boots (review) - psychopath extreme!
There are few movies in the recent times in Hindi film industry that have changed the way everyone looks at the movies. Previously tabooed things have been represented so well in these movies that Indians have changed thier parochical mindset about them. One such recent movie is Delhi Belly. Delhi Belly has made swearing look cool to a certain extent. People were not affected by the ample use of curse words because of the way they were aptly used in the movie. Delhi Belly significantly helped to set new norm in the Indian cinema where you can swear on screen without being marked as cheap.
Take a look at the psychopaths in Hindi films. People have this preconceived notion of pshychopath's portyal in Hindi cinema. It often includes a madman who at first would look like a charmer or a perfectly sane person with obvious crazy streak. The writer and director would give us enough hints to let us know that something is definitely wrong with the guy. This image of the psychopath was created not by keeping actual psychotic behavior in mind but the audience's expections of psychopaths. Often the audience is to blame for this kind of thing. Nobody wants the psychopath to be some guy in the background who you know would never matter in anyone's life. They don't want to be outsmarted by some guy with loose screw. They need psychopaths be some blatant goodlooking dudes who they can pick from a line up. So writers and directors pampered audience's notion of being-smarter-than-the-bad-guy-to-know-who-he-is. The psychopath was never shown as real world psychopath. The authors often bestowed at least one quality upon him to make people feel bad about him or at least make him feel less of a psychopath. One such example is Shahrukh Khan in Darr where despite being a psychopath he was shown as an underdog and we kind of feel bad for the poor guy. But now it looks like Anurag Kashyap has said enough is enough and he is going all the way to set a new norm regarding audience's perception of a psychopath with That Girl In Yellow Boots(TGIYB).
The psychopath in TGIYB is the guy who you see everyday but never notice. He is the one who does his dirty work right under your nose. He outsmarts you everyday while you are smugly thinking how no one can sneak up on you ever. What really amazes me is that how no one made any fuss about this movie despite it being so bold. But many times it happens that the 'fuss makers' are the movie makers themselves trying to enjoy some cheap publicity. It looks like Anurag Kashyap is in no Hurry for that.
The story is about a girl(Kalki) from England who works as masseuse in India while searching for her father. She has never seen his photo, just knows his name. There are pretty strong characters that Kashyap has created in the movie. Kalki's protogonist who is fed up with the Indian emmigration people in Visa related issues and at the same time exhausted in search of her father is very well portrayed. There is one talkative receptionist who acts as a comic relief. The character which got most laughs and my accolades is no doubt Chittiappa. He is a south Indian goon Kalki's boyfriend has taken money from. The way he talks desi english is simply hilarious.
I wouldn't spoil the movie for you by telling you the whole story and the whereabouts of the psychopath. The ending was certainly a big surprise for me. I wasn't expecting Kashyap to drop a surprise bomb.
Anyway the movie is good. But don't watch it if you don't like serious-realistic movies. You might end up missing the point that the director is trying to make.
Tuesday, September 6, 2011
Wednesday, August 31, 2011
B.ö.d.y.g.ü.ä.r.d - आचरटपनाचा कळस
सलमान खानचा आणखी एक अति-सुमार चित्रपट. रेडी पाहिल्यावर माझ्या बाळबोध मनाला असे कधीही वाटले नव्हते कि या पेक्ष्या फालतू दर्जाचा चित्रपट कधी कोणी काढू शकेल. पण तरीपण एक मिणमिणती आशा होती कि जरी तो निघाला तरी त्यात सलमान खानच काम करू शकतो. सलमान खानशी सुमार चित्रपटाचा नायक बनण्यामध्ये स्पर्धा फक्त सलमानच करू शकतो. आणि मला आनंदाने सांगावेसे वाटते कि माझा अंदाज पूर्णपणे बरोबर निघाला. सलमान खानलाही मानायला पाहिजे. एवढ्या मोठ्या फालतुगिरी मध्ये सहभागी व्हायचे असेल तर माणूस एका वेगळ्याच पातळीवर असायला हवा. Ready आणि Bodyguard पाहिल्यावर मी ठामपणे सांगू शकतो कि सलमानने ती पातळी घातली आहे.
आणि या चित्रपटाची काय महती वर्णावी. अहाहा काय ती कथा! जर मी म्हटले लहानपणी कोणी डोक्यावर आपटल्यावर असा काही लिहू शकतो तर ज्यांच्या सोबत खरच काही घडला च्यांचा अपमान होईल. एवढ्या भंकस कथा ज्याच्या डोक्यातून निघाली तो पण सलमान सोबत त्याच वेगळ्या पातळीवर पोहोचलेला आहे.
या चित्रपटाचा शेवट ज्याला आवडला त्याने मला खरच भेटावे हि माझी नम्र विनंती आहे. मला काही त्याच्याशी हातापाई नाही करायची, उलट मला त्या माणसाचा शाल आणि श्रीफळ देऊन जाहीर सत्कार करायचा आहे. मी अक्ख्या जगासमोर ओरडून सांगायला तयार आहे कि तो माणूस किती महान आहे. मी माझे पदारून पैसे खर्चून त्याचे मोठे मोठे फलक पूर्ण भारतभर लावीन. सगळ्या वाहिन्यांवर त्याच्या मोठेपणाच्या जाहिराती लावेल. वर्तमान पत्र त्याच्या छायाचीत्रानी आणि त्याच्या बुद्धीच्या पातळीच्या कौतुकाने भरवीन. लोकांनाही कळायला हवं असे महाभागही आहेत म्हणून.
मी तर म्हणतो मोठ्या-मोठ्या डिग्र्या मिळवणाऱ्या डॉक्टरांनी अशा लोकांच्या मेंदूवर संशोधन केला तर मानवजातीस उपयुक्त अशी कितीतरी मौल्यवान माहिती हाती लागू शकते. ते संशोधन मानवजातीचा सर्वविनाश टाळण्यासाठी देशादेशातील अणुकरारापेक्ष्या जास्ती प्रभावी ठरेल.
मला वाटते अक्षय कुमारने आता थोडा घाबरायची गरज आहे. तो तर बकवास चित्रपटांचा बादशाह आहे. पण सलमान हि त्याला दाखवून देत आहे कि तो पण काही कच्च्या गुरूचा चेला नाही. अक्षयचे चित्रपट पाहणे लोकांनी कधीच बंद केले आहे म्हणून काही अक्षय ने गहाळ राहून नये. लोकांना लवकरच समाज येईल कि सलमान पण त्याच्याच मार्गावर जातोय. सध्या गाफील लोक(माझ्यासारखे) सलमान चे चित्रपट पाहत आहेत. पण ती वेळ दूर नाही जेव्हा सलमान ने गाठलेली पातळी सगळ्यांच्या लक्ष्यात येईल.
Saturday, August 13, 2011
Aarakshan - Prank of the year!
There is no doubt this movie is the biggest movie prank ever pulled this year. Prakash Jha really did a number on everyone this time. He even beat Anees Bazmee, the worst director of the year. Anees Bazmee thought he could gather huge pile horse-shit then throw Salman Khan in it and then piss all over it and will realease that 'thing' as a movie named Ready. Anees you got me there. I admit shamefully that you managed to rob me off my money and my precious time. That Salman Khan flavoured horse-shit was a huge joke. People felt for that joke and got hustled off. But guess what Anees, the joke's on you. You are not the biggest prankster of the year. Prakash Jha is miles ahead of you in this race.
"Winning! Bitch!"
Here is the joke if you had missed it : you remeber how Prakash Jha was going to make a movie with suggestive name - AARAKSHAN, which was supposed to be dealing with the sensitive issue of cast based reservation in Indian education system. Funny thing, the movie is not about that.
"Gotcha!Sucker!"
There was so much anticipation about this movie. Politicians were banning this movie left and right. Main stream media was going ape-shit mad discussing this issue at length. And finally when the movie was released there were police everywhere in the cinema hall premises. In midst of this, Prakash Jha was trying so hard to suppress the urge to laugh his ass off. But he was waiting patiently for the movie to be released.
"Patience my precious."
Finally, the movie was released. People went to watch this movie. I was one of them. And I felt like I went to watch शोले but instead was made to watch अमर भूपाळी.
"See, hardly any difference."
There is one silver lining to the whole saga of idiocy. It would've been really bitching to watch the expressions of the politicians who wanted to ban the movie before it's release.
"Are you sure this is the right movie??"
And somewhere Prakash Jha would've been laughing so hard he must have pooped his pants a bit.
"Shit! Bitch! Literally."
Tuesday, July 26, 2011
Singham - चिंगम!
I saw Singham today. Watching Singham was like watching a kid play in the dirt. It was cute. I got a good laugh couple of times. The images of it kept popping in my mind even after I was done watching it and that made me smile. It was predictable throughout its duration and the sheer naivety of it amused me.
The movie starts with some inspector Kadam shooting himself in the head for being accused for false corruption charges. And while he is commiting suicide we come to know what actually happened through the flashback. We come to know who the villain is and how he frames our good cop Kadam. After his death his wife and kid are totally besahara. And that poor poor wife tries to get justice but all is in vain because everyone in Goa is corrupted and is in cahoots with Jaykant Shikre, the main villain!
Now all that is very very sad part. I did not pay my hard earned money to watch some poor inspector's plight. I paid my bucks to watch some dhishum-dhishum. And I had to wait no more as this happened.
At this moment I wish I were deaf so that I would've spared the horror of being subjected to gazillion decibel sound that was around me in the cinema hall at the very moment. The people were clapping, shouting, screaming doing whatever one can do to produce noise from one's body.
The directory didn't miss an opportunity to show what good of a guy Bajeerao Singham is in this title song. There is some very interesting montage in this song which shows how involved Singham was with the villagers.
Like he would help some villager when his bullock cart was stuck
Or the time where he picks up some 8 year old boy who has fallen behind in a running race.
Some of you might call it helping someone who is utterly talent-less in certain field. But I call it being Rohit Shetty and casting Ajay Devgan in the lead role!
You also see this as one of the dancing steps.
One might get confused by this hand gesture. What is he really trying to say by this? Or is choreographer fully aware of the fact that Devgan can't dance at all? Hold on a sec. I am getting something.
No this can't be it!
They show a lion on the movie poster and this looks like...
Correct! That hand gesture certainly looks like imitating lion paws.
He also helps his fellow villager who is in need.
Immediately after this song we get to see her.
She is our protagonist's love interest. There is a very cute story behind how they meet. This one night Kaavya decides to act childish. I am sure she intentionally acts childish and she is not stupid. Or why would a grown up woman like her with very big, huge in fact humongous, perky ... what was I talking about? Oh, her heart! Yes, why would a grown up woman like her would try to scare the villagers wearing a fake mask? It's not like that someone might slap her by accide...
Shit!
So she decides to take the revenge and slap Singham back. How cute right? So she tries to sneak up on him in a temple.
See! How adorable! There is no way a man can get away with slapping an innocent girl. Now Singham will taste his own medicine. There is only one way this could get better : if Singham bends down and she slaps that poor fellow standing next to him by accide...
OK. She failed her first attempt. But she is not a quitter. She will try it again. This time she will try to hit him with a coconut. Cause you know what's the worst that could happen if you get hit on your head by a coconut? It's not like your head is protecting something that we use all the time and which is very delicate... Holy shit! What if Singham gets a brain injury from this and the rest of the movie is some sad Black like story. Somebody stop her.
Is he bending down again?!!
Shit!
Monday, July 18, 2011
Zindagi Na Milegi Dobara - A Parody
This is the first animation short that I've created.
This doesn't mean that I didn't like the movie, but couldn't resist making fun of Hrithik.
This doesn't mean that I didn't like the movie, but couldn't resist making fun of Hrithik.
Thursday, July 14, 2011
आणि मला हसू आले...
दोन लहान मुले भांडत होती. दोघांपैकी एक जन थोडा शहाणा, शांत स्वभावाचा होता आणि दुसरा थोडा हट्टी, उर्मट होता. हट्टी-उर्मट मुलगा शहाण्याची नेहमी खोड काढायचा. पण शहाणा त्याच्या शांत स्वभावामुळे त्याला काही प्रत्युत्तर द्यायचा नाही. त्या उर्मट मुलाने एक खोडी काढली कि हट्टी मुलगा त्याचे नाव शिक्षकांना सांगीन अशी धमकी द्यायचा. उर्मट मुलाला हे लवकरच समजले कि आपले शिक्षक त्यांच्यात कामात गुंतल्यामुळे त्यांना आपल्याकडे लक्ष्य द्यायला वेळ नाही. त्यामुळे तो आणखी खोड्या करायचा. कधी शहाण्याला तापली मार, कधी त्याचे केस ओढ तर कधी पाठीत गुद्दा मार. आणि तो शहाणा त्याच्या शांत स्वभावाला जागून काही प्रतिकार करायचा नाही. तो फक्त उर्मट मुलाला समजून सांगायचा प्रयत्न करायचा. एक दोन वेळेस शिव्या पण देऊन पाहायचा. पण उर्मट मुलाला कळले होते कि काही झाले तरी हा शहाणा पोरगा त्याला मारणार बिरणार काही नाही. मग तो खोड्या करायला सोकला.
दरम्यान तो शहाणा मुलगा त्याचे गाऱ्हाणे घेऊन शेजार्या पाजार्यांकडे पण जाऊ लागला. लोकही त्याचे मागणे ऐकून घ्यायचे. त्याला धीर द्यायचे. पण लोकांना हे माहित होते कि उर्मट मुलाला समजावण्यात काही अर्थ नाही. तो उर्मट मुलगा मूर्ख असल्यामुळे त्याला कितीही समजावले तरीही पालथ्या घागरीवर पाणी.
शेजारी पाजारी सुधा उर्मट मुलाशी बिचकून होते. त्या मुलाच्या काही गुंडांशी ओळखी पण होत्या. कोणाला पण नसती ब्याद मागे लागून घ्यायची नवती. एकदा तर शिक्षकांचे घर काही गुंडांनी फोडले. आणि त्या गुंडांचा म्होरक्या उर्मट मुलाच्या घरी लपून बसला. शिक्षकांनी बरेच दिवस त्याला शोधायचा प्रयत्न केला. उर्मट मुलाने पण त्या गुंडाला शोधण्याचा प्रयत्न करण्याचा आव आणला. पण पूर्ण वेळ तो मनातल्या मनात हसत होता लोकांच्या भोळ्यापणावर.
शेवटी शिक्षकांना माहिती कळली कि त्या गुंडांचा म्होरक्या हा उर्मट मुलाच्या घरी लपून आहे. आणि इतकेच नाही तर उर्मट मुलगा त्याला स्वताहून पोसत आहे. तो कुणाच्या हाती लागणार नाही याची काळगी पण तो घेत आहे.
शिक्षकांना शहाण्या आणि उर्मट मुलातील घडणार्या गोष्टी माहित होत्या. त्यांना हे पण माहित होता कि उर्मट मुलगा शब्दाने ऐकणार्यापैकी नाही. त्यावेळी त्यांना शहाण्या मुलाची कीव आली पण ती वेळ शहाण्या मुलाची कीव करण्याची नवती हे त्यांना माहित होते. ती वेळ होती योग्य पाऊले उचलण्याची. मग शिक्षकांनी उर्मट मुलाला न सांगता त्याच्या घरात घुसून त्या गुंडांच्या म्होरक्याचा खरपूस समाचार घेतला. शेजारी पाजारी सगळे अवाक! शहाण्याला तर मेल्याहून मेल्यासारखे वाटले. लोकं त्याच्यावर छी थू करत होते. त्याच्या शांत स्वभावाला षंढपणा असं तोंडावर म्हणायला कोणी मागे पुढे पाहत नवतं. पण त्या शहाण्याने वेळ साधून उर्मट मुलाला काहीही धडा नाही शिकवला. मला तिथे हसू अनावर झाले.
गुंडांचा म्होरक्या घरीच सापडल्यामुळे उर्मट मुलाची चांगलीच नाचक्की झाली होती. पण त्याने गुंडांशी संबंद असण्याच्या शक्यतेला सपशेल नकार दिला. लोकांना पण त्याच्या गेंड्याच्या कातडीची कल्पना असल्यामुळे त्यांनीपण विषय नाही वाढवला. त्याच्या समोर काही नाही झाल्यासारखे सर्व जण दाखवत. पण त्याच्या मागे तोंडसुख घेत. पण त्याचा उर्मट मुलाच्या स्वभावात तिळमात्र बदल झाला नाही.
या दरम्यान उर्मट मुलामध्ये आणि शहाण्या मुलामध्ये फारसे काही घडले नाही. वातावरण असे कशी गरम होते कि उर्मट मुलाने सबुरीने घ्यायचे ठरवले. लोकही काही दिवसांनी विसरून गेले काय झाले ते. आणि थोड्याच दिवसात उर्मट मुलाचे पहिले पाध्ये पंचावन्न चालू झाले. म्हणतात ना जित्याची खोड मेल्याशिवाय जात नाही. त्याने पुन्हा शहाण्या मुलाची खोड काढली. यावेळी त्याच ठिकाणी मारले ज्या ठिकाणी शहाण्याला आधी बर्याच वेळी त्याने मारले होती. ती शहाण्यामुलाची अवघड जागा होती.
आजही तो शहाणा मुलगा उर्मट मुलाच्या त्रासाला कंटाळून फक्त राग व्यक्त करत आहे. उद्या तो शेजार्या-पाजार्यांकडे जाऊन तेच ते गाऱ्हाणे मांडणार आहे. कदाचित तो शिक्षकांकडेही जाईल, आणि पुन्हा ते शिक्षक त्याच्याकडे दुर्लक्ष करतील. आणि ह्या गोष्टी मी इतक्यांदा माझ्या डोळ्यादेखत घडताना पहिल्यात कि मला पुन्हा एकदा हसू आले.
दरम्यान तो शहाणा मुलगा त्याचे गाऱ्हाणे घेऊन शेजार्या पाजार्यांकडे पण जाऊ लागला. लोकही त्याचे मागणे ऐकून घ्यायचे. त्याला धीर द्यायचे. पण लोकांना हे माहित होते कि उर्मट मुलाला समजावण्यात काही अर्थ नाही. तो उर्मट मुलगा मूर्ख असल्यामुळे त्याला कितीही समजावले तरीही पालथ्या घागरीवर पाणी.
शेजारी पाजारी सुधा उर्मट मुलाशी बिचकून होते. त्या मुलाच्या काही गुंडांशी ओळखी पण होत्या. कोणाला पण नसती ब्याद मागे लागून घ्यायची नवती. एकदा तर शिक्षकांचे घर काही गुंडांनी फोडले. आणि त्या गुंडांचा म्होरक्या उर्मट मुलाच्या घरी लपून बसला. शिक्षकांनी बरेच दिवस त्याला शोधायचा प्रयत्न केला. उर्मट मुलाने पण त्या गुंडाला शोधण्याचा प्रयत्न करण्याचा आव आणला. पण पूर्ण वेळ तो मनातल्या मनात हसत होता लोकांच्या भोळ्यापणावर.
शेवटी शिक्षकांना माहिती कळली कि त्या गुंडांचा म्होरक्या हा उर्मट मुलाच्या घरी लपून आहे. आणि इतकेच नाही तर उर्मट मुलगा त्याला स्वताहून पोसत आहे. तो कुणाच्या हाती लागणार नाही याची काळगी पण तो घेत आहे.
शिक्षकांना शहाण्या आणि उर्मट मुलातील घडणार्या गोष्टी माहित होत्या. त्यांना हे पण माहित होता कि उर्मट मुलगा शब्दाने ऐकणार्यापैकी नाही. त्यावेळी त्यांना शहाण्या मुलाची कीव आली पण ती वेळ शहाण्या मुलाची कीव करण्याची नवती हे त्यांना माहित होते. ती वेळ होती योग्य पाऊले उचलण्याची. मग शिक्षकांनी उर्मट मुलाला न सांगता त्याच्या घरात घुसून त्या गुंडांच्या म्होरक्याचा खरपूस समाचार घेतला. शेजारी पाजारी सगळे अवाक! शहाण्याला तर मेल्याहून मेल्यासारखे वाटले. लोकं त्याच्यावर छी थू करत होते. त्याच्या शांत स्वभावाला षंढपणा असं तोंडावर म्हणायला कोणी मागे पुढे पाहत नवतं. पण त्या शहाण्याने वेळ साधून उर्मट मुलाला काहीही धडा नाही शिकवला. मला तिथे हसू अनावर झाले.
गुंडांचा म्होरक्या घरीच सापडल्यामुळे उर्मट मुलाची चांगलीच नाचक्की झाली होती. पण त्याने गुंडांशी संबंद असण्याच्या शक्यतेला सपशेल नकार दिला. लोकांना पण त्याच्या गेंड्याच्या कातडीची कल्पना असल्यामुळे त्यांनीपण विषय नाही वाढवला. त्याच्या समोर काही नाही झाल्यासारखे सर्व जण दाखवत. पण त्याच्या मागे तोंडसुख घेत. पण त्याचा उर्मट मुलाच्या स्वभावात तिळमात्र बदल झाला नाही.
या दरम्यान उर्मट मुलामध्ये आणि शहाण्या मुलामध्ये फारसे काही घडले नाही. वातावरण असे कशी गरम होते कि उर्मट मुलाने सबुरीने घ्यायचे ठरवले. लोकही काही दिवसांनी विसरून गेले काय झाले ते. आणि थोड्याच दिवसात उर्मट मुलाचे पहिले पाध्ये पंचावन्न चालू झाले. म्हणतात ना जित्याची खोड मेल्याशिवाय जात नाही. त्याने पुन्हा शहाण्या मुलाची खोड काढली. यावेळी त्याच ठिकाणी मारले ज्या ठिकाणी शहाण्याला आधी बर्याच वेळी त्याने मारले होती. ती शहाण्यामुलाची अवघड जागा होती.
आजही तो शहाणा मुलगा उर्मट मुलाच्या त्रासाला कंटाळून फक्त राग व्यक्त करत आहे. उद्या तो शेजार्या-पाजार्यांकडे जाऊन तेच ते गाऱ्हाणे मांडणार आहे. कदाचित तो शिक्षकांकडेही जाईल, आणि पुन्हा ते शिक्षक त्याच्याकडे दुर्लक्ष करतील. आणि ह्या गोष्टी मी इतक्यांदा माझ्या डोळ्यादेखत घडताना पहिल्यात कि मला पुन्हा एकदा हसू आले.
Saturday, July 2, 2011
आमीर खानला एक पत्र...
प्रिय आमीर खान
आवं आमीर साहेब, म्या पैल्यांदा तुम्ची माफी मागतो बागा. म्या साधा खेडूत आणि ह्ये पत्र बित्र असा काही माझ्याच्यानं नीट नाही जमत, पन तरीबी म्हटलं कि लिहावच. आता माफी याच्याच साठी कि हे पत्र काही पुस्तकात असतंय तसं 'नेहरूंची इंदिरेस पत्रे' सारखं तर बिलकुल नसणारेय बागा, पन मला जे काई सांगायचे हाय ते मी लिवनार हाव.
मी तुमचा लई मोट्टा चाहता हाई बागा. लई पिक्चर बघितले तुमचे मी. लोकांनी 'फना' फालतू आहे असं म्हणूनबी म्या तो बघितलाच. आवडला-नावडला तो भाग सोडा पन फकस्त तुमच्यासाठी त्यो म्या बघितला. सांगायचा कारण हेच कि म्या तुमचा लई मोट्टा fan म्हणतात ते हाय बागा. म्या तुमचा 'धोबी घाट' पन बघितला. आता माझ्यासारख्याच्या तो डोसक्यावरून गेला ते काय वेगळं सांगायला नको. आमच्या शहरातल्या मित्रांना लई आवडला म्हणे तो. पन जाऊ द्या. आम्हीच कुठे तरी कमी पडलो असणार. पन तुमी एक लई चांगलं केलं बगा. तुमी त्यात हिंदीतून बोलालेलं दाखवलं. आता आमच्या कानावर हि गोष्ट आली कि त्यातला काई भाग इंग्रजीतून हाय म्हणून. अवं बरं झालं तुमी ते पुणे-मुंबई सोडला तर दुसरी कडे हिंदीतून ठेवलं. नाई तर जेवडबी कळल्यासारखं वाटलं तेवडबी कळलं नसतं. त्यात तुमास्नी बगायला गेलो अन तुमीच जर इंग्रजीतून बोलला असता तर मग कायबी खरं नवतं बगा. आधीच तुमी निवडलेला विषय डोक्याचं भुस्कट पडणारा होता. जर का ते इंग्रजीतून असतं तर साधे लोक तर फिरकलेबी नसते.
आनी आजच तूमचा नवीन चित्रपट पहिला - 'देल्ली बेल्ली'. मराठीत त्यचं लई विचित्र होईल बगा - 'दिल्ली बेंबी'. आइकुनच हसायला येतंय. आनी काय सांगू, मला तर लई आवडला हा. मस्त होता बगा. काय त्या दाढी वाल्याला हागायला लागलेली असते. अवं आता एकाने गोट्या खाजवून त्याच हाताने दिलीली तंगडी खाल्ली या शान्याने. असल्या हाताने शिवल्यावर त्या तंगाडीचे काय अमृत होणार होते! बसलं ते बेनं पूर्णवेळ पोटधरून, अवघडलेल्या बाइसारख. त्याला कुनी सुखाने परसात सुदा जाऊ नाही दिलं ह्याला. लई हसलो मी तर. हे इकडं बसलाय पोट रिकामं करायला प्यांट खाली ओदून आनी लोकं तिकडे गोळ्या झाडत्यात. चांगलं होता बगा ते. मला तर ती पोरगी बी आवडली. ती गोरी वाली नाही. ती दुसरी सावळी, कामिनी. अवं नावपण तसंच. काळजाला हात घालणारं. लई भाई दिसते हो ती.
आता मी पुन्हा हिंदी-इंग्रजीत जातो. आता हा चित्रपट सुदा बराचसा इंग्रजीत आहे म्हने. आनी खरा सांगू का? कुनी सांगायची पन गरज नाही असल्या गोष्टी. लगेच समजून येतंय. ते लोकं वेगळाच तोंड हलवतात, आनी तोंडातून काही तरी वेगळाच बाहेर पडतंय. त्याची तर मला गम्मत वाटते. असा काही पहिला कि ते झी, सोनी टीव्ही वरच्या वेगवेगळ्या वजन कमी करण्याच्या वस्तू विकानाऱ्या फिरंगींची आठवण येऊन हसू येतं.
आनी या चित्रपटच खूपच शिव्या आहेत हो. पन जाऊ द्या. तुमी आधीच सांगितलं होता कि फक्त मोट्या माणसांसाठी आहे हे म्हणून. पन हिंदीतून पाईल्यामुळं ते सगळं काही हिंदीतून ऐकायला मिळालं. देशी शिव्या कश्या ऐकायला एकदम खंगरी वाटत्यात. त्यापुढे इंग्रजी शिव्या एकदम मेंगळया.
असुद्या ते. माझ्यासारक्या बऱ्याच लोकांनी सांगितलं असल कि पिक्चर चांगलं हाय म्हणून. मी फक्त जास्ती आवडलेल्या गोष्टी सांगितल्या. तुमी असेच चांगले पिक्चर काढत राहावं हीच इच्चा.
- आपलाच एक चाहता.
ता.क. - तूमचा आईटम साँग सुदा लई आवडला बघा. एकदम जुन्या काळाच्या हेरोवानी.
Tuesday, June 14, 2011
Shaitan - Adrenaline at fault
I almost regretted my decision of watching Shaitan at a multiplex during first 15 minutes of this movie. But later it really picks up the pace. It keeps getting better and better. There are few jokes in the first half where I was literaly laughing my a** off of the seat. And during the second half you get to see such an intense drama/tragedy that you alomst forget that the whole thing started when these guys were just messing around a bit too much. You really wonder who is at fault at the end... answer may be adrenaline.
Kalki is gorgeous as always and she acted pretty well as expected. I had never seen Rajeev Khandelwal's performance before but in this movie his performace as a cop torn between marital problems and his suspension from duty(not to mention anger issues) is awesome too. He reminded me of Jimmy Shergill in 'A Wednesday'. It was really nice to see Nikhil Chinnapa as Khandelwal's buddy. I liked him on the Roadies audition panel better than Raghu and Rajeev. Raghu and Rajeev made fool of themselves by being in Tees Maar Khan but I would say Nikhil chose this movie very wisely! There are couple of chiched buddy cop dialogues between them but its better to forget them than bother yourself with that stupidity.
You get to see lots of new faces here. And all of them have performed really well. It's hard to pick someone whose perforce you think was out of place. In these kind of group-centric movie its important that all the actors share a good rapport and are given an equal weitage, and you see that happening in this movie.
Overall a fine movie. (7/10)
Sunday, June 5, 2011
Pyaar Ka Punchnama - Movie Review
I got to see a good Hindi movie in a long time! They say its a comedy, it even starts as one, but this is more serious movie than comedy. When the starting credits roll you come to know that the director's name is 'Luv' and you have to say that someone with this much emo name has to be an untalented smuck. But to my surprise movie is quite good! It shows how a comedy can be shown in someone else's tragedy. At one point you just say 'f**k it' and instead of pitying those boys you start to enjoy the comedy-in-tragedy thing that the director has got going on.
For all the six leading actors this is their debut film. It turns out to be in favour of the movie. If you see any 'new' face with familiar issues its always easy to relate to that fellow. That's exactly you end up with - relating yourself with the characters in the movie.(One guy wears his id badge around his neck throughout the day. We have to agree, all of us have done that at some point.) This might seem a bit unfair to the ladies since the director(who happens to be the writer too) has shown them as villians. But ask any single guy who is trying to 'score', how girls are, and I am afraid that's exactly how he would portray girls.
The best part of the movie is when one guys rants about how girls are ruining their lives for almost 6 minues. We should really admire the directors talent in this scene. It can be really hard to write monologues that would both be captivating and would last that long. But the director really excelled there. And somehow he manages to make it funny. And the concluding part of the monologue is literally Laugh-Out-Loud moment.
All three leading male actors have done pretty good job themselves. The leading ladies are not that impressive compared to them(maybe its the 'guy' inside me talking!). And its good that they picked up three different characters with similar issues. One is jock, second one is the geek and the third one is the puppy type who'll always follow the girl. And good thing is unlike every other teenage comedy, the jock also faces the relationship issues. He is also super-insecure when it comes to his girlfriend. This is what common guys can relate to. Again bravo director!
Since this is Luv Ranjan's directorial debut. I wish him good luck in his future endeavours. And looking forward to his next flick...
Saturday, June 4, 2011
Ready - हं घण्टा
मित्रानो हाथ जोडून एकच विनंती आहे कि Ready चुकूनही पाहू नका. मी पहिला आणि फसलो. अनीस बाझ्मी ला माझे ७० रुपये पचणार नाहीत. ते जसे च्या तसे चोरी होणारेत त्याच्याकडून. चोरी नाही झाले तर incometax वाले त्याच्या घरी धाड घालून ते पैसे घेऊन जातील. जर त्या पैश्याचे त्याने काही खाल्ले तर त्याला असे जुलाब होतील कि ज्वालामुखी त्यासमोर लाजेल . जर कपडे घेतले तर 'नको तिथे' फाटणार आहेत. जर नाडा घेतला तर सगळ्या लोकांसमोर त्याच्या चड्डी खाली येणार आहे. जर सुई घेतली तर ती त्याच्या मागच्या खिश्यात तशीच विसरणार आहे आणि तो खाली बसल्यावर त्याला त्याची 'चांगलीच' जाणीव होणार आहे. जर त्याने chocolate घेतले तर wrapper काढल्या काढल्या ते लगेच खाली धुळीत पडणार आहे. जर chain घेऊन pant ला लावली तर ती ऐनवेळी स्लीप होणार आहे. जर गुलाबाचे फूल घेतले तर तो त्या काटेरी फुलावर चुकून बसणार आहे(जेव्हा त्याने फक्त आणि फक्त underwear घातलेली असेल तेव्हा). जर मक्याचे कणीस घेऊन खाल्ले तर त्या मक्याचे दाणे त्याला दुसऱ्यादिवशी सकाळी-सकाळी संडासात जशाच्या तसे दिसणार आहेत(एकही न पचता). जर cigarette घेऊन फुकली तर तीच त्याच्या भावी cancer चे कारण ठरणार आहे. जर खोबरेल तेल घेतले तर लावल्या लावल्या तो लगेच टकला बनणार आहे. जर गोरा होण्या साठी fair and lovely घेऊन तोंडाला फासली तर लगेच तो डांबर बनणार आहे. जर त्याच्या कुत्राला biscuit खाऊ घातले त्या पैश्याचे तर कुत्रा लगेच त्याच्या पार्श्वभागाचा कडकडून चावा घेणार आहे. जर एखाद्या वेश्येला दिले तर तो हिजडा निघणार आहे(जे कि त्याला 'दुसऱ्या' दिवशी सकाळी कळेल).
"७० रुपये मिळाले, धन्यवाद."
Tuesday, May 24, 2011
Stanley Ka Dabba : मनोरंजनाच्या बाबतीत उपाशीच.
सगळ्यांना माहित आहे कि अमोल गुप्ते हा 'तारे जमीन पर' चा सर्वेसर्वा होता. पण आमीर खान त्यात बराच भाव खाऊन निघाला, शेवटी आमीर खानच हो तो. पण बहुतेक ती बाब अमोल गुप्ते ने फारच मनाला लाऊन घेतली आणि दुसरा एक नवीन चित्रपट काढायचा ठरवला. त्याने चित्रपट काढला तर खरा पण 'नवीन' चित्रपट काढायचा विसरला असे Stanley Ka Dabba पाहिल्यावर जाणवले.
"If you want to watch the same movie but without me and with no fun go watch 'Stanley Ka Dabba'. But Shhhh keep it as a secret."
"You will also get to see me as a Teacher and my very big.... huge.... heart! (Don't think otherwise you dirty fellow)"
या चित्रपटात नवीन असे काहीच नाही. आणि सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे त्यात मनोरंजन नाही.(हिंदी चित्रपटश्रुष्टीत तश्या नवीन गोष्टी फारच कमी पाहायला मिळतात. पण त्या थोड्याफार मनोरंजक तरी असतात.) अमोल गुप्ते आणि 'लहान मुलान्भोवाताली फिरणारे चित्रपट' हे जणू काही एक समीकरणच बनले आहे. गुप्ते ला कोणीतरी त्याचाच 'कमीने' पुन्हा एकदा दाखवायची गरज आहे.
"I get what I wan't bitch! Even if it's just a dabba..."
'Stanley Ka Dabba' आणि 'तारे जमीन पण' मध्ये जितके साधर्म्य आहे तितके ह्रितिक रोषण आणि हर्मन बावेजा मध्ये आहे. हे काही वेगळे सांगायला नको कि Stanley Ka Dabba हा हार्मेन बावेजा आहे. पण हार्मेन बावेजा कडे त्याच्या पिताश्रींच्या कृपेमुळे बरेच पैसे आहेत. पण 'Stanley Ka Dabba' एकदम गरीब शेंबडे पोर आहे.
"I can still kick Harman Baweja's ass, with my cuteness."
"I would like to see you try."
"No wait... don't show them the 'Victory' poster... It makes me look like an idiot."
Monday, May 2, 2011
Dum Maaro Dum - Movie Review
This movie has NOTHING original in it. I don't have to say it explicitly that it sucked. Anyway I thought of writing the review in a bit different manner...
Subscribe to:
Posts (Atom)
